
🌾 “हा केवळ फेर नाही, आमचं संस्कृतीशी नातं आहे”, असं म्हणत श्रावण महिन्यात महाराष्ट्राच्या ग्रामीण भागात महिला पारंपरिक साजशृंगार करून मोठ्या भक्तिभावाने भुलईचा फेर धरताना दिसतात. लातूर, बीड, उस्मानाबाद, परभणी आणि नांदेडसह संपूर्ण मराठवाड्यात सोमवारी आणि शुक्रवारी हा उत्सव मोठ्या उत्साहात साजरा होतो.
गावातील देवीच्या मंदिरात किंवा गावदेवीच्या चौकात नऊवारी साडी, डोक्यावर फेटा वा रुमाल बांधलेल्या महिलांचा झुंड जमा होतो. पारंपरिक देवीची गाणी, ओव्या आणि अभंग गात त्या फेर धरतात. संपूर्ण परिसरात भक्तिमय वातावरण पसरतं आणि गावात उत्सवी रंग भरतो.

हा केवळ सांस्कृतिक कार्यक्रम नसून स्त्रीशक्ती, एकोप्याचं आणि भक्तिभावाचं प्रतीक मानला जातो. भुलईचा फेर धरताना महिलांच्या चेहऱ्यावरचा आनंद, भक्ती आणि उर्जा पाहताना हा ग्रामीण जीवनशैलीचा एक सुंदर आविष्कार वाटतो.
गावकरी मानतात की, या फेरीमुळे गावात समृद्धी, शांतता आणि चांगला पाऊस लाभतो. अनेक महिला सांगतात की, “हे आमच्या आई-आजींपासून चालत आलेलं परंपरेचं देणं आहे. आम्ही ते आजही जपतो आहोत, आणि पुढच्या पिढीपर्यंत पोचवणार आहोत.”
या पारंपरिक सोहळ्यात सामूहिकता, श्रद्धा आणि महिला सक्षमीकरण यांचं सुंदर दर्शन घडतं. आधुनिकतेच्या स्पर्धेतही ग्रामीण भागात अशी परंपरा टिकवून ठेवणाऱ्या महिलांचा हा सन्मानच म्हणावा लागेल.

